Ne varsa içimin kuytu köşelerinde buldum, çıkardım. Yıkadım, kuruttum, atılacakları attım. Kolilenecekleri kolilere koydum ve kapattım ağızlarını. Kokmuş olan ne varsa, sabun koydum aralarına. Kırgınlıklardan yaptığım dağları yıktım. Üzenlere ait anıları sildim ve attım gönül sözlüğümden isimlerini. Bilmediğim diyarlarına gittim bu Ramazan. Kaf dağının ardındaki ben ile Kendi tüylerimden feragat ederek fakat yeni tüylerime kavuşacağımı bilerek yüzleştim. Kokan bir şey yok şimdi. Listelerce insan da yok. Listelerce eşya da yok. Bir gönlüm var. Şimdi güneş gören ve bahar kokan her yanı. Dediler ki gönül Allahın evidir. Dedim ki, bu bayram temizliğidir Rabbim. Gönlümü temizledim. Evim gibi. Evi gibi. Evini.
Bayram nereye gelir? Bayram neden gelir? Bayramda nereye gidilir?
Bayram gönüle gelmişse bayram, bayram kendi nefsinin kötülüklerinden kurtul diye gelir, bayramda temizlediğin gönlün ziyaret edilir…
bendehanee.wordpress.com 