Allahın adıyla,
Duruluyorum bazen. Kendi içimde kayboluyorum. Öyle bir durulmak ki bu bulanıklıktan beter. Yerini kaybetmiş bir balığın hüznü çöküyor içime. Hangi kafileye dahil olsam bir türlü olmuyor. Başlı başına bir sürüyümdür belki de. Içimdekiler ve ben bir sürüyüz.
Aidiyetlik hissini ne zaman kazandım desem, bir yanım hep eşiğe gidiyor. Kalmak isteği bağlanmak istediği içimi kaplasa da ha gittim gideceğim telaşı var içimde.
Yuvam olsun diyorum. Evim olsun. Dünyayı ev belleyemiyorum. Içim hep gitmek istiyor yurduma. Kavuşmak istiyorum affet Allahım. Seni çok özlüyorum. Ne zaman oldu desem içimde bir hüzün. Anladım benim bağım böyle Rabbim. Anladım Sen kulunu seviyorsun.
Verdiğin her şey için teşekkür ederim. Vermediklerinden de ziyadesiyle memnunum. Onlar için ayrıca müteşekkirim. Böyle güzel sevilmezdim ben, böyle güzel ancak Sen seversin anladım Rabbim. Teşekkür ederim.
bendehanee.wordpress.com 